ďťż

Na Wyspach, gdzie kwitną Wiśnie - Japonia AAR

Na Wyspach, gdzie kwitną Wiśnie - Japonia AAR





Laveris de Navarro - 30-04-2010 15:20
http://img59.imageshack.us/img59/675...waveoffkan.jpg
Kartki z notatnika Imperium
(1715-1726)
Przed wiosną 1715 roku, delegacja cesarska podpisała z przedstawicielstwem króla burgundzkiego porozumienie o współpracy handlowej. Towary wyprodukowane w Cesarstwie oraz poddane pośrednictwu nihońskiemu miały trafiać do portów burgundzkich przy objęciu znacznie mniejszym cłem, analogicznie miało się stać w przypadku dóbr burgundzkich wysyłanych do Wysp. Utajniony załącznik obejmował międzypaństwową umowę o dostarczanie konkretnych broni: Japońska Kompania Handlowa miała eksportować wszelkiego rodzaju "artylerię rakietową" (unowocześnione hwachy, rakietnice skonstruowane na podobieństwo armaty polowej, rakietki muszkietowe odpalane iskrą od zamka skałkowego), zaś importować z Marsylii dostawy rozmaitych europejskich egzemplarzy broni (m.in. krótkolufowe bronie wystrzeliwujące granaty ręczne, krótsze i lżejsze karabinki dla kawalerii).

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1272620563
Sukces wojny morskiej z Sułtanatem Mataranu w latach 1691-1692 obił się echem na pokoleniu, które wyrosnęło na wspomnieniach o batalii na Morzu Południowym. Wielu młodych marzyło o służbie w japońskiej marynarce wojennej, szczególnie w Japońskiej Armadzie. Odkrycia geograficzne z przeciągu trzydziestu lat wpłynęły na geograficzny światopogląd urodzonych w XVIII wieku. Lokalni prefektorzy ubiegali się do szoguna o zwiększenie dotacji dla prefektury na rzecz zwodowania dodatkowych okrętów. Do czerwca 1716 roku zwodowano dwadzieścia brygów, które włączono do Japońskiej Armady, liczącej w sumie 130 jednostek bojowych oraz dwadzieścia grup statków transportowych.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1272621165
Ekspedycja nawigatora Yamashiro Tokugawy od lutego do lipca 1716 roku przyniosła odkrycie wschodniej części Morza Nanbańczyków. Niespodziewanie, napotkano na krainy pełne muzułmanów; jedynie Peloponez oraz Kreta podporządkowane były europejskiej i chrześcijańskiej władzy. Aleksandretta kontrolowana przez dalekie państwo między Europą a Azją, które w mniemaniu Nippończyków zawierało w sobie najgorsze cechy dzikusów mongolskich i europejskich. Była to ostatnia wyprawa odkrycy, który podczas rejsu powrotnego do Lan Ki zmarł 13 listopada 1716 roku podczas żeglugi przez Zatokę Gwinejską.

4 luty 1717 roku był datą włączenia Cesarstwa Japonii do Wielkiego Przymierza Południowego, po licznych negocjacjach z sułtanem matarańskim, królem ayutthayańskim oraz sułtanem w Bali. Nowy szogun, Yoshimune Tokugawa, po objęciu władzy rozpoczął plany odbudowy wizerunku międzynarodowego Japonii oraz uniezależnienia gospodarki kraju od obrotów z handlu zagranicznego (poupadajacego stopniowo w wyniku kolejnych embarg) od ocieplenia kontaktów z południowym mocarstwem oraz podtrzymania dobrych stosunków z Tajami. Pierwszą reformą gospodarczą było "odrodowienie" tytułu prefektora, by móc obsadzać kompetentniejszych ludzi spoza kręgu Tokugawów, a także dodano Radę Prefekturalną jako organ doradczy i kontrolujący zarządzcę prefektury. Do 1725 roku, zmerykratyzowano sztab administracji na Czterech Wyspach, Tajwanie, całej Korei, całej japońskiej części Archipelagu Ma-yi, Madurze, Sumbawie, Ternate, japońskiej części Borneo oraz w Hong-Kongu. Nie zmieniło to jednak statusu kolonialnych obszarów.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1272624092
Pomimo ogólnej niechęci Europy do japońskich chciwych handlarzy, ta niezraziła się do innych aspektów charakterystyki Wysp. W 1716 roku Brytyjczycy sprezentowali w Osace działanie maszyny napędzanej parą wodną, zazwyczaj ogrzewanej przez spalanie węgla drzewnego lub wydobywanego w kopalni. Szogun zakupił egzemplarz, by rok później wynegocjować ofertę z Brytyjską Kompanią Wschodnioindyjską o dostarczenie dziesięciu prymitywnych silników parowych. Pierwotnie były zaledwie ciekawostką, służącą do wpompowywania wody do fontann zamku cesarskiego. Ktoś zasugerował możliwośc wykorzystania do wypompowywania wody z kopalni.

Z Europy dotarły także liczne osiągnięcia naukowe (choćby Newtona czy Leibnitza), a także pierwsze notacje muzyczne kompozytorów barokowych; aczkolwiek muzyka Johanna Sebastiana Bacha, Antonio Vivaldiego czy dopiero zaczynającego swą karierę Georga Friedricha Händla nie przypadły odmiennemu gustowi Nihończyków. Kilku japońskich twórców muzyki zaczęło eksperymentować z zagraniem ludowych utworów na klawesynie czy fortepianie. Rozpoczęto wprowadzanie tzw. "rewolucji agrarnej" (m.in. wyspecjalizowaną hodowlę). Niemiłym zaskoczeniem było dostarczenie w 1721 roku przez Holendrów saskiej produkcji porcelanowych dzbanów; oznaczało to koniec monopolu japońskiego na handel porcelaną w Europie.


http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1272625422
13 lipca 1723 roku sułtan matarański wezwał swoich sojuszników do najazdu na Bantam. Konflikt na wyspie Jawa spowodowany był skandalicznym zachowaniem bantaskiego posła, który wedle pogłosek dyplomatów Sułtana na dworze ayutthayańskim oraz w Kioto miał "zhańbić" wszystkie córki monarchy w Jogyakarcie. Na wzgląd "statusu lokalnego" konfliktu dla szoguna, zdecydowano się na wysłanie tylko dwóch flot w Archipelagu Malajski oraz wojska na Madurze i Sumbawie w celu wspomożenia sojusznika. Pomimo pierwszych starć floty Sułtanatu Bantamu z I i II Flotą Południową, dopiero 16 października 1723 roku doszło do pierwszej większej bitwy morskiej ze wsparciem sześciu małych okrętów matarańskich. Flotę przeciwnika pogoniono z wód wyspy Celebes przy zatopieniu jednej dużej i trzech małych jednostek morskich Bantamu.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1272626077
Napięcia pomiędzy mieszkańcami świeżo ulokowanych osad nad Morzen Himińskim* a półkoczowniczymi ludami syberyskimi sprawiły, że pewnego dnia osadnicy bez gwarancji ochrony przez Imperium podpartej sprowadzeniem regularnych sił czy sfinansowaniem stałego garnizonu i fortów kolonialnych najzwyczajniej... sami postanowili zapewnić sobie ochronę. 16 września 1723 roku zbrojnie wyszli na ulice miejscowości, urzędników cesarskich wysłali na statkach handlowych do Karafutu; łącznie dwóch tysięcy ludzi z osiemnastoma zrobionymi chałupniczymi metodami ćwierćkartaunami. Mobilizacja osadników zaniepokoiła tubylców, którzy także zorganizowali się w liczbie kilku tysięcy. Do końca 1723 roku koloniści w wielu krwawych potyczkach odpierali ataki ludów syberyjskich, skutkujące m.in. zmasakrowaniem Kagi, po której zostało jedynie dwudziestu pięciu mieszańców niepoddanych militaryzacji. Regiment cesarski liczący trzy tysiące ludzi (z proporcją 2:1 piechoty i kawalerii), stłumił do połowy grudnia i buntowników, i dzikusów.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1272629406
Rozstrzygającą z bitew na terenie Sułtanatu Bantem była ta z 3 stycznia 1724 roku, będąca próbą rozpędzenia kotła oblężniczego z Jakarty. Połączone siły japońskie (wszystkie średnie oraz ciężkie armaty; 10 tysięcy ludzi), matarańskie oraz ayutthayański oddział kawalerii (4 tysiące ludzi) odparły natarcie znacznie mniej licznych sił bantamskich ze słabiej rozwiniętym zastosowaniem broni palnej od Południowych sąsiadów Nipponu. Próba ataku o świcie pozwoliła na toczenie regularnej bitwy jedynie do późnego rana. Kawaleria tajska wraz z matarańską skutecznie blokowały przed dywersją konnicy przeciwnika, zaś osiągnięciem konnych samurajów było przejęcie czterech ćwierćkolubryn bantemskich podczas rychłego odwrotu zachodniojawajskich sił. Niezbyt liczny nippońscy fizylierzy wraz z artylerią regimentową byli wystarczającym argumentem do podjęcia przez wojska Bantamu ucieczki. Podczas całej bitwy, nie zginęło więcej niż trzystu Japończyków.

Do czerwca 1724 roku, w kilku potyczkach morskich, na dno poszły cztery flagowe okręty, osiem drobnych oraz jedno zgrupowanie transportowe Sułtanatu Bantamu tylko w wyniku akcji obu flot japońskich; dwa shuinseny były na tyle uszkodzone, że postanowiono je zdemontować na rzecz budowy nowocześniejszych brygów mających zastąpić starsze jednostki. Wiosną 1724 roku szogun rozkazał siłom oblegającym Jakartę wrócić do Madury, na wzgląd kiepskiej aprowizacji od strony Sułtanatu Mataramu; po drodze ariegarda z artylerią (4 tysiące ludzi oraz 20 armat) dokonała masakry zabłąkanego oddziału bantamskiego liczącego 1,1 tysiąca zbrojnych. 15 czerwca 1524 roku Tokugawa Yoshimune zgodził się na rozejm z Sułtanatem Bantamu, w którym jawajskie państwo miało przekazać bogactwa o wartości 3,8 koku srebra. Szogun, widząc urażenie sojuszników ze względu na zawarcie separatystycznego pokoju, postanowił wysłać dary władcom Ayutthayi oraz Mataranu w ramach "odszkodowania za brak wsparcia".

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1272630810
Ilość otrzymywanych od Burgundii karabinków kawaleryskich była jednak na tyle mała, że postanowiono wyposażyć w nie jedynie armię chroniącą wyspy Honsiu. Walki na Jawie oraz w koloniach syberyskich pokazały, że należy odejść od formuły bitewnej "muszkieter-pikinier". Jedynie ze względu na armie azjatyckie - stosujące przestarzałej technologii muszkiety, niezdolne do przebicia z dalszej odległości grubych kirysów, a także notoryczne korzystanie z taktyk mających na celu nawiązanie walki wręcz - ustanowiono, że oddziały siepaczy liniowych pozostaną licznie w piechocie. W skład sztandaru miały wejść po dwa podsztandary muszkieterów, siepaczy liniowych oraz fizylierów. Podjęto także próby skonstrowania pierwszych "ciężkich" odpowiedników artylerii rakietowej; nic poza skonstruowaniem rakiety opartej na długim drzewcu (9-10 shaku) po yari i wystrzeliwaniem jej z rakietnicy do złudzenia przypominającej kołowe łoże artyleryjskie nie wskórano.

Pomimo wmieszania Wysp w kolejną wojnę, tym razem nie potraktowano militarnego aspektu działalności Cesarstwa jako "łupieżcze działanie". Szogunowi, po zabiegach dyplomatycznych z Państwem Środka, udało się zaniechać konfliktów granicznych, trwajacych do 1719 roku. Yoshimune Tokugawa bardziej niż jego poprzednicy starał się poszanować kulturowość europejskich gości (a w zasadzie: zaczął tolerować). Podstawą reform Ósmego Szoguna Tokugawa było dokonanie tzw. "westernizacji" gospodarki, armii oraz floty na wzór europejski; miało to zapewnić wzrost zamożności, zapewnić bezpieczeństwo gospodarcze, a także uchronić przed zakusami Chin oraz europejskich kompanii handlowych. Pomimo trwającego od 150 lat procesu stopniowej europeizacji Japonii, wielu konserwatywnych arystokratów nie zgadzało się na zwiększenie tempa upodobniania się do Nanbańczyków. Najbardziej palącym problemem był praktycznie brak sieci manufaktur produkujących towary w bardzo dużej ilości głównie na rynki pozalokalne; wyjątkiem były ośrodki na wyspach Ryukyu oraz w mieście Matsua.

28 sierpnia 1725 roku, po wielomiesięcznym oblężeniu Jakarty oraz pokonaniu jej mocnych fortyfikacji, Królestwo Ayutthayi ogłosiło aneksję wszystkich terytoriów Sułtanatu Bantamu. Rozczarowanemu sułtanowi matarańskiemu zostało jedynie stracić ród byłego państewka podczas egzekucji publicznej w Jogyakarcie.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1272632141
W XVIII wieku kolonizacja Archipelagu Malajskiego przez Europę została wzmożona. Krol portugalski zainteresował się północą wyspy Celebes. Holenderska Kompania Wschodnioindyjska (Vereenigde Oostindische Compagnie) spore nakłady przeznaczyła na budowę faktorii handlowych, a później wysyłania osadników, we wschodniej części Archipelagu. O ile pod koniec XVII wieku jedynie wyspy Suru, Ambon i Banda skolonizowane były przez Holendrów, to w 1726 roku na Flores ulokowano miasto kolonialne, zaś Sumba i Seram oficjalnie weszły pod zarząd VOC po postawieniu placówek kupieckich.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1272632548
Szybko udało się odbudować osady ze zniszczeń powstałych podczas buntu w latach 1723-1724. Miasto Himi zostało stolicą Prefektury Przymorza; w 1725 roku zostało ufortyfikowane ceglanym murem oraz basteiami. Głównymi towarami eksportowymi Przymorza było drewno i wyroby z drewna, małe statki oraz futra (niedźwiedzie, sobole czy od tygrysów syberyjskich. Latem 1723 roku ten rejon zamieszkiwało około 9 tysięcy kolonistów (w wyniku rewolty zginęło prawie trzy tysiące), zaś w 1726 roku już 15 tysięcy; liczba ta obejmowała między innymi czterech tysięcy Nanajów, którzy podjęli się pracy u japońskich pracodawców.

-----------------------------------

* - Morze Ochockie.
** - lud tunguski zamieszkujący wschodnią Syberię.
*** - chodzi o około trzydzieści centymetrów śniegu.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1272633307 - obszar znany Japończykom w 1726 roku, obwiedziony linią.

Zapowiadam, że w pewien sposób "urealistycznię" przemiany w Japonii pewnym eventem autorskim. ;) W końcu ile można mieć techgroup "china", co w pewnym sensie zaczyna się być dziwne z fabularnego punktu widzenia. W pewnym sensie zmiana będzie "dopakowaniem się". Jakby ktoś się pytał:
Dochody: w tej chwili walczę o "dotknięcie" 190 miesięcznie; to nie czasy, kiedy ponad 210 było czymś "dużym".
Armia: 76,75 tysiąca piechurów, 51,1 tysięcy kawalerzystów, 288 armat
Flota: 105 "okrętów wojennych", 66 "galer", 27 "transportowców".

Ciągle trudno mi wpleśc co odcinek stany dochodowe czy armijne. ;)





Maciej - 30-04-2010 15:52
AAR trochę nierealistyczny, zwłaszcza jeśli chodzi o maszyny parowe i idealne stosunki idealnej Japonii z Zachodem. Mimo to warto go czytać, gdyż jest jednym z najlepszych w dziale EU2.



Laveris de Navarro - 30-04-2010 16:00

zwłaszcza jeśli chodzi o maszyny parowe Wyjaśniałem ci na GG coś odnośnie tych maszyn. ;) Zresztą. 95 % Japończyków w czasie opisywanym w AARze uznaje silniki parowe Watt'a za "buchające gorącem i parą barbarzyńskie dziwadło", zaś bardziej oświecone 5 % Japończyków uznaje silnik parowy za "urządzenie godne tylko szoguna/cesarza".


idealne stosunki idealnej Japonii z Zachodem. Jak widać, całkowicie zwaliłem ukazanie stosunków Japonii z Zachodem. Wspomniałem coś o embargach i podobnych sprawach. Trudno mi jest płynnie wpleśc to, że gdzie ja nie wyślę masy kupców w nowe miejsce, to "embargo". Obecnie, jedynie CoT w Meksyku jest jedynym należącym do Europejczyków, w którym Japonię chcą. A tak, to: osmańskie CoTy, jeden Golcony, jeden własny... Odnośnie porozumienia z Burgundią, to w czasie, kiedy "Burgundczycy nie zdążyli poznać się po Japończykach". Odwiedziny portugalskich, brytyjskich czy holenderskich kupców wynikają tylko z czysto finansowych oraz dyplomatycznych przesłanek (150 okrętów we flocie na poziomie średniej europejskiej technologii...).

Z drugiej strony, rynek towarowy Cesarstwa Japonii jest zbyt duży, by został zlekceważony przez Europę.



Alcarcalimo - 30-04-2010 17:05
Ja Cię podziwiam.
Sam moim arem stanąłem w połowie pisanego odcinka i nie mam ochoty ruszyć dalej a tym Japonią zaraz zakończysz grę.
Nie wiem co by musiało się stać abym nie głosował na ten AAR.





Laveris de Navarro - 30-04-2010 17:24

Sam moim arem stanąłem w połowie pisanego odcinka i nie mam ochoty ruszyć dalej a tym Japonią zaraz zakończysz grę. W sumie to także mam coraz poważniejsze opory wewnętrzne przed napisaniem coraz to kolejnych odcinków. Głównie poczucie "ile to teraz roboty", z obawą, że "kiepsko pójdzie". Tak, tuż po wydaniu mam zawsze poczucie, że nie napisałem tak dobrze, jak powinienem.. Jeśli twoim problemem jest natłok wydarzeń/informacji w odcinku, to podziel go jakoś. ;) Nie trzeba zawsze wstawiac dialogów, liryk... W końcu kiedyś ci się chciało napisać AARa w EU 2 (nie wiem, czy istnieje gra United Europe 2 :D )



Karven1000 - 01-05-2010 19:05
u mnie jest na odwrót - za mało wydarzeń :P a AAR świetny :P



Laveris de Navarro - 08-05-2010 16:15
http://img59.imageshack.us/img59/675...waveoffkan.jpg
Doścignąć Europę
(1727-1740)
W obliczu osłabienia intensywności handlu od prawie półwiecza, szogun Yoshimune Tokugawa wraz z swoimi i cesarskimi doradcami opracował tzw. "Mały" i "Duży Plan Gospodarczy". Zasadniczym problemem gospodarki przetwórczej był brak większych okręgów manufakturalnych. Pomimo identycznego problemu w Chinach (zniszczonych wojnami w XVII wieku i zarządzanych przez Qingów niczym pastwiska koczownicze), kraje takie jak Królestwo Ayutthayi czy Królestwo Widżajanagaru były w stanie od XVII wieku wznieść liczne manufaktury państwowe. Europejczycy nawiązywali kontakty handlowe z Japonią tylko dla pozyskania srebra oraz półproduktów wytwarzanych w dużych ilościach z kolonii nihońskich, aby zaspokoić potrzeby swoich ośrodków przemysłowych i gospodarczych; prędzej czy później holenderskia czy brytyjska kompania handlowa zaczęłaby oferować za grube pieniądze finalne produkty powstałe z... nippońskich surowców. Kluczem do wzmocnienia Japonii w przyszłych latach i uchronieniem od miana "mniej barbarzyńskiego tubylczego państwa w Azji" wedle opinii Europy było rozpoczęcie wytwarzania towarów na znacznie większą skalę. Dzięki temu - w najgorszym razie - japońskie produkty swoją ceną oraz ilością mogłyby wyprzeć europejskie z całej Wschodu azjatyckiego. Japonia nie mogła otrzymywać "innowacyjnych ochłapów" oraz być "straszona" brytyjskimi silnikami parowymi pierwszych konstrukcji.

Aby rozwinął się przemysł na wzór europejski, trzeba było ściągnąć inżynierów oraz zezwolić poddanym na oddolne inicjatywy. Zrezygnowano z tak ściśle kontrolowanych odwiedzin Nanbańczyków na Wyspy; zamiast tego wprowadzono opłaty wedle odległości oraz czasu przebytego poza wyznaczonymi sektorami w których mogli mieszkać Europejczycy, a także zachęcano uczonych ofertami objęcia niskiej i średniej rangi etatów w administracji państwowej (acz dobrze płatnymi), dotyczących innych spraw niż bezpośrednie zarządzanie terytorialne. Mieszczanie, rady miejskie oraz panowie feudalni uzyskali większe przywileje odnośnie zakładania i rozbudowywania własnej działalności gospodarczej.


http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1273320169
"Mały Plan Gospodarczy" obejmował wybudowanie czterech ośrodków manufakturalnych. Na Tajwanie rozbudowano sieć manufakturalną, wytwarzającą wszelkie dobra do użytku cywilnego surowców ściąganych z japońskiej części Chin. W Tokai oraz Nagoji rozwinięto infrastrukturę portową oraz wybudowano multum zakładów wytwarzających dobra konieczne do rozpoczęcia budowy jednostek wodnych na potrzeby cywilne i militarne. Północ wyspy Honsiu oraz najmniejsza z Czwórki Sikoku miały być centrami przetwórstwa metalurgicznego. Zaryzykowano po raz pierwszy wykorzystać węgiel brunatny i kamienny z otwartych paru kopalni oraz sprowadzanych z zagranicy. Podstawą zaopatrzenia manufaktur było sprowadzanie koniecznych surowców z kolonii, gdyż jedynie rolnictwo oraz lokalne wydobycie metali szlachetnych i niektórych żelaznych wystarczało na potrzeby Wysp. Istniejące kopalnie zreorganizowano; zamknięto najmniej wydajne i rozbudowano pozostałe.

"Duży Plan Gospodarczy" odłożono na długie lata, z racji wysokiego kosztu "Małego Planu". Zdecydowano się na odbudowę twierdz w prowincji Fuzhou, zniszczonych jeszcze podczas ostatniej wojny z upadającym państwem Mingów, a także wybudowanie pięciu bastionów na granicy z Państwem Środka od strony koreańskiej. Udało się zrealizować "Mały Plan Gospodarczy" do końca lata 1730 roku.


http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1273321682
Początek intensywnej "łupieżczej" polityki kolonialnej w Chinach oraz intensyfikacji produkcji surowców i półproduktów w Korei (między innymi poprzez zaostrzenie pracy chłopów oraz robotników) spowodował zbrojne bunty w sierpniu 1730 roku. O ile zamieszki w miasteczkach nieopodal Pyongyang stłumiono przed końcem miesiąca, to dopiero podczas szczytu zimowej pory monsunowej w styczniu 1731 roku - podczas chłodnej i suchej pory - udało się spacyfikować wszelkie rozruchy w Chinach.

W sierpniu 1735 roku szogun odrzucił zbiorcze żądania chłopskie i drobnoszlacheckie dotyczące zdecentralizowania apelacji o zadośćuczynienia za ciężką pracę, z poziomu instytucji prefekta do lokalnego pana feudalnego bądź przedstawiciela rady miejskiej zarządzającego prowincją podległej danemu miastu. Przyczyną odmowy było zachowanie kontroli nad decyzyjnością, zaś rozdrobnienie i przydzielenie pełnej autonomi odnośnie tego typu spraw drobnym rządcom mogłoby spowodować wyraźne różnice w traktowaniu chłopów w różnych krainach, co w przypadku znacznie lepszego traktowania chłopów, spowodowałoby żądania w celu "unormowania" praw poddanych do wyższego poziomu. Ludność wiejska była mocno niezadowolona z decyzji władcy, zaś w środkowej części Korei zawrzało z oburzenia na tyle, że konieczne stało się ściągnięcie dodatkowych prowincjonatów (odpowiednik dywizji w wojsku) z wyspy Kiusiu, by w styczniu 1736 roku zażegnać problem.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1273323609
Na wyspie Timor w roku 1731 na gruncie faktorii handlowej założono pierwszą osade, Iwanai (w 1740 liczyła 867 mieszkańców), wedle decyzji JKH. Rozwój oraz opłacalność bankierii w Cesarstwie Japońskim spowodowała, że szogun w celu uratowania rentowności państwowej spółki handlowej postanowił przekształcić ją w Japońską Kompanię Bankowo-Handlową (JKBH), do której struktur dołożono kompetencję organizacji banków na użytek inwestorów na obszarze działania owej instytucji (wszystkie japońskie wyspy w całym Archipelagu Malajskim). Sama osada na Timorze przeżyła atak tubylców w 1733 roku, po którym na wyspę wysłano regiment piechoty liczący dwa tysiące żołnierzy.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1273325174
Rozwój kolonii na wybrzeżu syberyjskim spowodował trzykrotny wzrost populacji osadniów (45 tysięcy; rok 1738) ze stanu z 1726 roku. Miasto Kaga ufortyfikowano. Dokonano także zbadania terenów pomiędzy chińską stroną Czarnej Rzeki a granicami osadnictwa japońskiego. Obszary - stanowiące tzw. "Mandżurię Północną" okazały się słabo zaludnione (acz bardzo agresywnymi plemionami Nanajów bądź ludami pokrewnym Mandżurom) i bardzo zasobne w surowce naturalne. Ów odkrycie geograficzne okazało się także dobrą wieścią z militarnego punktu widzenia: w porze letniej podczas ewentualnego konfliktu z Państwem Środka, Armia Cesarstwa Japońskiego mogła zaskoczyć przeciwnika nagłym atakiem kawalerii od strony Czarnej Rzeki, wspartej domykającym desantem z Karafutu.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1273325975
Rozwój szkutnictwa wojennego sprawil, że zrodziła się koncepcja budowy dwóch nowych typów okrętów. Pierwszy z nich, tzw. "okręt liniowy", był bezpośrednim rozwinięciem flagowych okrętów galeonowych, które miały decydować o wygraniu bitwy swoim ciężkim uzbrojeniem armatnim; łączyło się to z doktryną rozstrzygania walki tylko i wyłącznie dążeniem do zatopienia wrogiej jednostki. Wizja galeonu z trzema pełnymi rzędami dział burtowych była kusząca, acz ograniczono się jedynie do zwiększenia nagromadzenia armat na dwóch rzędach (15 i 13 odpowiednio na wyższym i niższym rzędzie). Drugi tyw, zwany "fregatą", był w japońskim wydaniu wypośrodkowaniem pomiędzy kształtem brygu a uzbrojeniem galeonu. Oflagowanie jak w okrętach galeonowych, acz tylko jeden rząd armat burtowych (średnich, aniżej lekkich). Fregaty, wraz z okrętami liniowymi, miały stanowić nowe "jednostki dużej wielkości'. Budowa "galeonów liniowych" w sporych ilościach była zbyt droga, pod względem kosztów zwodowania, uzbrojenia i utrzymania. Fregaty uzbrojone w siedemnaście średnich armat w jednym rzędzie na burtę oraz po sześć dział lekkich na rufę i dziób były szybsze i zwrotniejsze od niewiele ciężej uzbrojonych istniejących galeonów (12 i 7 dział odpowiednio na rzędach). Eksperymentalnie, zwodowano dwie fregaty w 1737 roku.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1273326774
Podczas reform szoguna Yoshimune Tokugawy, armia ulegała stopniowym przeobrażeniom. Ostatecznie zrezygnowano całkowicie z "siepaczy liniowych". W 1731 roku w sztandarze piechoty znajdował się tylko jeden podsztandar pikinierski (2 muszkieterskie, 3 fizylierskie), zaś cztery lata później "kompania" piechoty składała się tylko z czterech fizylierskich oraz dwóch muszkieterskich. Konserwatywni generałowie nie zgodzili się jednak na istnienie samej lekkiej piechoty jeśli chodzi o opancerzenie. Wszyscy piechurzy od 1736 roku zaczęli nosić tzw. "półzbroje lekkie", będące lżejszą wersją japońskich kirysów ze skórzanymi laminowanymi woskiem ochraniaczami na ramiona i uda. Rola muszkieterów ograniczyła się do wspierania ogniem z muszkietów o cięższym kalibrze (19-22 mm) mogących być podpartym o hak czy dwójnóg na dalszą odległość; oficjalnie zatwierdzono noszenie przez nich metalowych puklerzy dla osłony w sytuacji walki wręcz. Muszkiet fizylierski - zwany poniekąd "karabinem" stał się nieco lżejszy, zaś jego długość stanowiła niecałe 5 shaku.

Modernizacja armii nie ominęła kawalerii. Dragoni zyskali pierwszy model tzw. "skałkowego karabinka kawaleryjskiego", półzbroję lekką. Zrezygnowano z broni drzewcowej u lekkiej jazdy, tworząc z nich formacje na wzór europejskich huzarów, jedynie dodając im ów lżejszy model kirysu oraz drugi dwuręczny miecz no-dachi. Ciężka jazda nie uległa szczególnej przemianie, poza usunięciu zbędnego opancerzenia z nogawek i dłoni na rzecz pogrubienia napierśnika i naplecznika.


http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1273327773
Pomimo braku funduszy na realizację Dużego Planu Gospodarczego (obejmującego budowę licznych manufaktur w całym Imperium poza obszarami chińskimi), zdecydowano się w czerwcu 1740 roku na rozpoczęcie budowy manufaktur na Mindanao produkujących wszelkie wyroby tytoniowe oraz fajki.

W maju 1740 roku wybuchł konflikt pomiędzy państewkiem Czampa a wasalem tajskiego królestwa, Annamem. Dwa miesiące później tenże konflikt był pretekstem dla Sułtanatu Malakki, by najechać na jedyne niezależne politycznie od Ayutthayi państewko na Półwyspie Indochińskim. Do końca 1740 roku, bardziej zaawansowane technologicznie uzbrojenie czampańskich wojowników (zbliżone do japońskiej armii z 1706 roku) odpiera zakusy armii obu państw.

------------------------------

Bez cytatów, bo brak dobrego pomysłu.

Nie ma to jak pierwsze mintowanie w rozgrywce AARowej. :D Mam prawie wszędzie Gubernatorów, więc można było sobie pozwolić. W ten sposób zrównałem się w liczbie manufaktur z wylinkowanymi w odcinku państwami.

Dla was, większa czcionka. :P



Bezimienny111 - 08-05-2010 16:41
Jak zawsze dobrze i ciekawie. Podziwiam Cię za wytrwałość i umijętność pisania AArów.

PS.
Z mniejszą czcionką łatwiej mi się czytało.
PS2.
Chyba brakuje ci ikonek miast Japońskich.



Laveris de Navarro - 08-05-2010 18:37

PS2.
Chyba brakuje ci ikonek miast Japońskich.
Rosji również. Ale to mi nie przeszkadza. Odlalam ExtraWATK-a z Mod Launchera.

Zapraszam do głosowania. Dotyczy to obu moich AARów.

Zapomniałem dodac, że wrzuciłem sobie w 1727 event (zmiana grupy technologicznej na "orthodox", -300 złota, 2 w stronę decentralizacji, 1 dalej od Poddanych). Uznałem, że z fabularnego punktu widzenia to trochę śmiesznie mieć ciągle "china", dopakowując swoim rozwojem całą wschodnią Azję. Teraz w innych aspektach niż LT wzmacniam Rosję oraz Polskę (pewnie już ma "orthodox").



Bezimienny111 - 09-05-2010 12:54
http://bezimienny111.wrzuta.pl/plik/4zkJstC1D9l/japan
Chyba wszystkie zgrałem.
Pliki zaczynające się na "T" wrzuć w to miejsce ( ja przynajmniej tak mam)
C:\Program Files\Paradox Entertainment\Europa Universalis 2\Gfx\Map\Units\bmp

Pliki Palette
C:\Program Files\Paradox Entertainment\Europa Universalis 2\Gfx\Palette



Laveris de Navarro - 12-05-2010 10:54
http://img59.imageshack.us/img59/675...waveoffkan.jpg
Sakura znów zakwitła
(1741-1752)
Rozwój techniczny w Japonii nie podobał się tradycjonalistom oraz duchownym, którzy w postępie cywilizacyjnym przeczuwali upadek wartości narodowych oraz zen. W 1743 oraz 1748 roku doszło do dwóch protestów ulicznych w Kioto, w których domagano się - pod znakiem "barbarzyńskiego buchającego parą smoka" - zaprzestania wzmożonej industrializacji* oraz izolacji kulturowej i dyplomatycznej Cesarstwa. Brytyjskie pierwsze silniki parowe stały się "symbolem" europeizacji Nipponu będącej negatywnym zjawiskiem, zas pierwsze wyprodukowane tabaki oraz fajki w Mindanao nazwane zostały "nanbańskim omamiaczem" na wzgląd mody wśród arystokracji europejskiej na palenie tytoniu. Prawdą było jednak to, że używanych w przetwórstwie japońskim wszelkich prymitywnych maszyn parowych było mniej niż na palcach u rąk pary małżeńskiej.

W 1744 odkryto nowe złoże srebra rodzimego oraz rud miedzi na Kiusiu, a także wprowadzono poprawki do wytopu metali szlachetnych w hutach na terenie Czterech Wysp. Niewielką, acz bogatą w pierwiastek żyłę złota odkryto trzy lata później.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1273648419
Rozwój infrastruktury oraz sieci manufaktur portowych dosięgnął także Osakę, gdzie przeprowadzono tą inwestycję w latach 1744-1746. Poważną oddolną inicjatywą było ufundowanie przez hanów zakładów - produkujących ostre narzędnia, sztućce i zbroje (zdatnych do produkcji wszelkiej broni białej w razie potrzeby) - a także pierwszei dwie walcownie metalu w Niigata oraz Toyama, jesienią 1744 roku.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1273649157
Do Wysp doszły wieści o wojnie francusko-brytyjskiej, rzekomo rozpoczętej w 1743 roku. Na wzgląd względnie czasochłonnego rozchodzenia się wieści przez pół świata do Nihonu, ów wojna "szybko się skończyła" 24 grudnia 1744 roku, oddaniem pod kontrolę Brytyjczykom tajemniczo brzmiących terenów oraz miasta Neapolu z okolicznymi ziemiami. Wiele informacji o przebiegu walk nie doszło do uszu zainteresowanych w Azji, poza wzmianką o "wyjątkowo niszczycielskim zastosowaniu artylerii" oraz "niezliczonych hordach piechoty z muszkietami".

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1273649411
O ile w 1745 podjęto decyzję o zrezygnowaniu z budowy okrętów na kształt galeonów - opierając flotę na pierwszych liniowcach, fregatach oraz brygacgh - to w 1746 roku decyzją Cesarza oraz nowego Szoguna Ieshige Tokugawy uchwalono utworzenie zawodu marynarza wraz z całą ustaloną stałą hierarchią stopnii w marynarce wojennej. Pozwoliło to nieznacznie podnieść poziom zdyscyplinowania oraz
wykwalifikowania marynarzy, którzy w razie potrzeby i tak byli "zaciągani z portów" na wolne wakaty. Oficjalnie siły morskie Cesarstwa Japonii nazwano "Imperialną Marynarką Wojenną Sakury", w skrócie "morską wiśnią"., od bandery ten instytucji składającej się z rodowego mon Tokugawa na czerwonym tle.


http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1273650967
6 października 1746 roku Cesarz zażądał od Króla Ryukyu** zrzeczenia się godności monarszej oraz pozostanie na stopniu hana (księcia) na równi z innymi włodarzami. Ów król Shō Kei po trzech dniach negocjacji z przedstawicielem cesarskim pokornie oddał koronę imperatorowi Sakuramachi. Mniej pokorna była ludność Okinawy, która zaprotestowała wobec aktu oficjalnej aneksji oraz zniesienia i tak nieznacznej od początku XVII autonomii archipelagu Ryukyu. 15 października wybuchła wielka rewolta (33 tysiące ludzi z 21 armatami) znacznie silniejsza od garnizonu wiernego szogunowi i cesarzowi. Wojska japońskie dopiero 22 stycznia 1747 roku - po zebraniu sił - zeszły na wyspy, zaś 5 lutego stoczono ostatnią potyczkę z rebeliantami. Arystokracja na Kiusiu handlująca z kupcami sąsiednich wysp postanowiła zaprotestować zbrojnie wobec przywłaszczaniu władzy w ręce szogunatu mającego Cesarza jako marionetkę, w marcu tego samego roku. Dopiero w maju 1748 roku północne rejony trzeciej co do wielkości wyspy z Czwórki przestały być niepokojone walkami.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1273652999
W Armii Cesarstwa Japońskiego przemianowano nazewnictwo formacji taktycznych i operacyjnych: z "podsztandaru" na plutony (w propocji z 2 do 1), "sztandary" na kompanie, zaś "prowincjonaty" na dywizje. Z racji specjalistycznej roli muszkieterów, ostatecznie przemianowano ich na fizylierów, zaś do trój-plutonowej kompanii dodano "półpluton" grenadierów - doborowej piechoty liniowej miotajacej granaty oraz przewodzącej atakowi na bagnety - zwiększając tym samym siłę pojedynczej kompanii do 210 ludzi; grenadierzy, poza wyposażeniem fizyliera (muszkiet skałkowy z bagnetem, uchigatana, wakizashi), otrzymywali prymitywne granatniki bądź garłacze (w które uzbrajano także co szóstego lekkiego jeźdźca). Ostatnie podsztandary muszkieterskie (strzelcze) istniały do 1748 roku.

W 1750 roku szogun podjął reformę powszechnego wprowadzenia profesjonalnego i powszechnego drylu oraz musztry wojskowej (stosowanego od wielu lat wśród elitarnych oddziałów) w całej armii. Kolejną z innowacji było dostosowanie modelu artyleryjskiego do francuskiego standardu De Vallière, obierając analogię wagi "1 funt francuski jak 5/6 kin", a także dopasowując artylerię rakietową wedle wprowadzonych proporcji oraz mobilną abusową artylerię regimentową pod standard najlżejszego modelu de Vallièrego.


Na wzgląd buntu na Kiusiu w latach 1747-1748, podjęto decyzję o umocnieniu murów najważniejszych miast na tej wyspie oraz budowie pięciu cytadel chroniących okręgi górniczo-hutnicze.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1273653178
Za reformą marynarki, poszło także jej wzmocnienie. W 1742 roku zwodowano dwadzieścia holków transportowych***, powiększając o połowę stan transportowców w Armadzie Japońskiej. W 1747 roku spuszczono ze stoczni dwa "2,5-rzędowe" okręty liniowe, cztery lata później dwie fregaty. Pojawiła się koncepcja inwazji na Chin, w kierunku Mandżurii. Pomimo przytłaczającej liczebności Ośmiu Chorągwii, cesarze Kitaju wprowadzili niewielkie reformy (najważniejszą z nich było rozpowszechnienie w armii zamka skałkowego), zaś hordy mandżursko-chińskie nie zmieniły znacząco taktyki działania od ostatniej wojny z Mingami w 1678-1683 roku. Pomimo sojuszu z Królestwem Ayutthayi oraz Tybetem, wojna z Państwem Środka stanowiła wielkie ryzyko. Uświadomiono sobie, że następne pokolenie żołnierzy mogłoby mieć większe problemy w potencjalnej wojnie, zważywszy na fakt budowy pierwszych zakładów metalurgicznych w Mandżurii oraz próby wprowadzenia pierwszych pojedynczych kompanii na wzór fizylierów w chińskiej piechocie. Flota zachodniego sąsiada praktycznie równie przestarzała, co w XVII wieku, nie stanowiła żadnego taktycznie zagrożenia dla Armady Japońskiej.

http://i816.photobucket.com/albums/z...g?t=1273653641
Działalnośc kolonialna Japońskiej Kompanii Bankowo-Handlowej skupiła się na zachodniej części prefektury Timur. Założono w 1742 roku osadę Kushimoto, zaś dziesięć lat później prawie 6,5 tysiąca kolonistów japońskich zamieszkiwało zachód wyspy Timor. Po Ternate, ów wyspa stała się głównym źródłem przypraw korzennych sprowadzanych do Cesarstwa Japonii

http://img709.imageshack.us/img709/2713/97911211.png
Mapa terytorialna Cesarstwa Japonii z koloniami, uwzględniającą nowe nabytki syberyjskie. Terytoria chińskie, pogardliwie nazwane "Chińczykami", czy "Chińszczyzną", uznane zostały jak "kolonie" o statusie specjalnym, w którym m.in. wprowadzono stan kolonialny na podobieństwo wojennego oraz testowano przymusowy pobór chińskich młodzieńców (do co trzeciego batalionu piechoty związków armijnych stacjonujących na japońskich terytoriach w Chinach). O ile ambicją szoguna na kontynencie było władanie całą Koreą oraz uczynienie Morza Japońskiego "wewnętrznym", to praktycznie cały Archipelag Malajski (bez Nowej Gwinei oraz Sumatry) traktowany był jako "tereny teraz bądź w przyszłości japońskie"

-----------------------------

* - w tym przypadku chodzi o wczesne próby industrializacji oraz rozwoju najbardziej zawansowanych form preindustrialnych.
** - Krolestwo Ryukyu istniało do 1879 roku. W grze nie uwzględnione jako organizm państwowy. Fabularnie, było ściśle związane z Nipponem; nie posiadało praw do własnej polityki zagranicznej oraz organizacji wojskowej.
*** - 10 Transportowców w grze

Ikonki miast będą w następnym odcinku.

Jak chcą mapki, to mają. :)



Karven1000 - 12-05-2010 11:42
Rozwój techniczny w Japonii nie podobał się tradycjonalistom oraz duchowym

myślę ,że tutaj powinno być duchownym :P

reszta jest piękna :P



Alcarcalimo - 12-05-2010 13:14
Najlepsze mapki jakie do tej pory widziałem w którymkolwiek z aar'ów. Są takie pełne:D

Takie pytanko. Ty jest miłośnikiem militariów z zamiłowania czy z zawodu? Nie da się ukryc że znasz się na temacie i lubisz o nim pisac.



Laveris de Navarro - 12-05-2010 13:35

myślę ,że tutaj powinno być duchownym Poprawione. ;)


Takie pytanko. Ty jest miłośnikiem militariów z zamiłowania czy z zawodu? Nie da się ukryc że znasz się na temacie i lubisz o nim pisac. Raczej z kilkuletniego zamiłowania. ;) W sumie to trochę znam się na tym, acz z prawdziwym znawcą/ekspertem nie miałbym szans. A tym bardziej z "praktykantem". Ostatnio ktoś pokazał mi, że wielopociskowe ręczne bronie palne istniały już w XVII wieku w duńskiej gwardii, acz tylko z racji skomplikowania konstrukcji oraz ogromnych kosztów nie zdecydowano się na rozpowszechnienie ich. Albo prototyp "karabinu maszynowego" Puckle'a (szybkostrzelność: 63 strzały w 7 minut, licząc czas ładowania 11-kulowej obrotowego magazynka) z lat 20. XVIII wieku.

Wiele z rzeczy to totalna fikcja militarystyczna: chocby artyleria rakietowa (to mój wywód "science fiction" na temat artylerii rakietowej wykorzystanej przez nieizolacjonistyczny szogunat Tokugawa), oddziały kawaleryjskie w "feudalnej" Japonii (dragoni będący w praktyce hybrydą samej formacji "piechoty konnej" z karabinierami konnymi; ciężka konnica będąca kirasjerią wzbogaconą o "posthusarskie" elementy wyposażenia i taktykę działania.) czy te półzbroje lekkie.

Zastanawiam się, czy pod koniec AARu nie zrobić wczesnosteampunkowej Japonii (bez wiktorianizmów).

Te ikonki od Bezimiennego111 najwyraźniej nie chcą zadziałać w save'ie. :(



Karven1000 - 12-05-2010 14:17
pod koniec AAR'a twoja technologia będzie obracać się wokół bomb jądrowych i laserach xD Japonia rządzi :P



Wafel - 12-05-2010 14:53

Na wzgląd względnie czasochłonnego rozchodzenia się wieści przez pół świata do Nihonu... "Na wzgląd względnie czasochłonnego..." to chyba błąd językowy :P

I chyba zamiast "Nihonu" powinno być "Nipponu"

Ale odcinek bardzo mi się podobał :D



Bezimienny111 - 12-05-2010 16:07
Kolejny dobry odcinek.
Ciekawi mnie jak robisz takie mapki.

PS.
http://bezimienny111.wrzuta.pl/plik/ab0XyD9E1Uj/ikony
Wrzuć to do
\Europa Universalis 2\Gfx\Maps\Units
i powinno zadziałać( tak sądze ).



Zoor - 12-05-2010 16:14
Poza wyrażeniem "ów wojna" wszystko ładnie i pięknie.


Zastanawiam się, czy pod koniec AARu nie zrobić wczesnosteampunkowej Japonii (bez wiktorianizmów). Japoński steampunk? Bardzo chętnie bym to zobaczył ;).



Laveris de Navarro - 12-05-2010 17:28

I chyba zamiast "Nihonu" powinno być "Nipponu" Obie formy są poprawne. Wynikają one z różnic dialektalnych czy wymowy zapisu alfabetu japońskiego.


Kolejny dobry odcinek.
Ciekawi mnie jak robisz takie mapki.
Ot, warstwy w GIMP-ie. A potem/najpierw sklejanie po kawałku w jednym dużym pliku.


PS.
http://bezimienny111.wrzuta.pl/plik/ab0XyD9E1Uj/ikony
Wrzuć to do
\Europa Universalis 2\Gfx\Maps\Units
i powinno zadziałać( tak sądze ).
Spróbuję, acz zdążyłém już odcinek następny (osiemnasty) rozegrać.


Japoński steampunk? Bardzo chętnie bym to zobaczył . Nie licz na jakieś futurystyczne dziwadła czy zeppeliny. ;) Raczej chodzi mi o pewne elementy opisu.


pod koniec AAR'a twoja technologia będzie obracać się wokół bomb jądrowych i laserach Kończę w 1818 roku, więc niekoniecznie.



mikki - 13-05-2010 16:16

Kończę w 1818 roku, więc niekoniecznie. To przeskocz do Vicky, proooszę...



Laveris de Navarro - 13-05-2010 18:33

To przeskocz do Vicky, proooszę... Jeśli uda mi się skonwertować z ExtraWATK'a 0.6b do Vicky, to zastanowię się. Zwykły konwerter na Kasperusa o tyle nie skutkuje, gdyż po wczytaniu skonwertowanego save'a pojawiają się błędy. A na znanej Paradox'owej Wiki stronie o konwersji nie ma aktualnego linku do konwertera z ExtraWATK'a.



mikki - 13-05-2010 19:20
Szkoda... Popytaj, byłbym bardzo szczęśliwy...



Laveris de Navarro - 20-05-2010 20:29
Jutro postaram się napisać odcinek. Akcję zmuszony byłem rozdzielić na "odcinek specjalny" oraz "regularny". Ten pierwsze będzie najpierw, z 28 obrazkami (nie wiem, czy zmieści się tyle w poście).

Nie obrazicie się na jedną machinę wojenną nawiazującą delikatnie do steampunk'a? :D Oczywiście tylko w opisie fabularnym.
  • zanotowane.pl
  • doc.pisz.pl
  • pdf.pisz.pl
  • showthemusic.xlx.pl



  • Strona 5 z 7 • Znaleźliśmy 200 wypowiedzi • 1, 2, 3, 4, 5, 6, 7
    Copyright (c) 2009 iza7845 | Powered by Wordpress. Fresh News Theme by WooThemes - Premium Wordpress Themes.